Bak gözünü açıp kapamadan senin şu delikanlı yüreğinin kapısını bu sefer kim
çalıyor?
Ne kadar garip değil mi?
Su gönül kapısından kimler girip çıkıyor ama sen buna mani olamıyorsun çünkü
gönül bu ferman dinlemez...
Yalnız senin elinde olan hiçbir şey yok, senin gönlün, senin yüreğin ama sen
hiçbir şey yapamıyorsun!
Birden hayatına birisi giriyor, ona sadece arkadaş diye bakarken oda çalmış
kapını, açmak istemiyorsun, yeter artik diyorsun bu gönül bir darbe daha
kaldıramaz ama elinde değil sen kapını açmadan o senin kapını açmış karşında
sana gülümsüyor ve sen…. Sen hiçbir şey yapamıyorsun. Sende sevmeye
başlıyorsun…
Artik arkana değil önüne bakmaya karar veriyorsun, etrafındakilere ‘ de
aldırmada sevdiğinle öyle geçiyor zaman, birden bir sorun çıkıyor karşına
sevdiğin sandığın kişi sırtından vuruyor seni.
Hayata iyice küsüyorsun. Gönül kapını sadece kilitlemekle kalmıyor
tahtalarla çivileyerek kapını kapsama alanı dışında bırakıyorsun.
Birde bakmışsın sevdiğin sana geri dönüyor ve her şey eskisi gibi olmuş.
Zaman öyle çabuk geçmiş ki boy boy çocuklarla yaşlanmış gitmişsin…
Söyle bakalım simdi gönül ferman dinlemiş mi?
Salı Haz. 05, 2007 8:08 am
