"o kırılgan kızları çok yerde duyar ama onlara dokunamazsınız. onlar ancak sesleriyle vardırlar ve ancak radyo programlarında isbât-ı vücud ederler. ürkek serçeler gibidirler, bir dalda fazla konaklayacak olsalar başlarına bir kötülük geleceğinden korkar, o yüzden hayatı küçük dokunuşlarla yaşar, hayatın arka sokaklarında gereğinden fazla kalmamaya özen gösterirler.. kırılgan oğlanlar vardır, onların mesleği de âşık olup söyleyememektir. aşk derdiyle başları hoştur vesöyleyebilseler, konuşabilseler aşk sanki buharlaşıverecek, büyü bozuluverecektir. onların şifaları ıstıraplarının ta kendisidir.. kırılgan kadınları vardır. akşamları evleri kâbus yerine dönen, merhamet ve inceliğin yerini tahakküm ve kalabalığa bıraktığı evlerin kadınları.. kırılgan erkekler vardır. hayatın uğramadık arka sokağını bırakmamış ama elinde avucunda bir şey kalmamış kimseler. ne bir inci, ne bir gizli hazine, ne hayatı açıklamaya yetecek sloganlar, ne ömre yayılan bir aşk, ne uğruna ölünecek bir dava. onları yalnızlığın kendine mahsus kokusundan tanımak mümkündür. bu ülkenin bütün kırılgan insanları, zâlim bir dünyada zâlim insanlar olmayı seçmedikleri için kırılgandırlar. anlatacak bir hikâyeleri olduğu için, esen rüzgâr onlara dokunduğu için, insan oldukları için kırılgandırlar."
Paz Eyl. 23, 2007 10:56 pm